ვიცოდი, რომ ან საერთოდ აღარ დავწერდი პოსტს, ან – დიდი ხნის დაგვიანებით. ბევრი აზრი მიტრიალებს თავში, მაგრამ პოსტის კონდინციამდე არ მიმყავს.
ამჯერად რიგაზე ვაპირებ წერას. რიგაში ყველაზე მეტჯერ ვარ ნამყოფი, მაგრამ ყველაზე ნაკლები დრო მაქვს გატარებული, იმიტომ რომ სატრანზიტო ფუნქციას ასრულებს :)) ასე გავლით ვიყავი უკვე 8–ჯერ და ყოველ ჯერზე ემატებოდა რაღაც, საბოლოო ჯამში კი გამოვიდა, რომ მომწონს იქაურობა. ჩემთვის საინტერესო რამოდენიმე თემასა და ადგილზე ვისაუბრებ და ფოტოებს დავურთავ.
ქალაქის შესახებ
 |
| ე.წ. ძველი რიგა |
რიგა 1201 წელს დაარსდა, ანუ მაშინ, როდესაც გერმანელებმა (არა დღევანდელმა გერმანელებმა, არამედ ძველმა გერმანიკულმა ხალხებმა) ბალტიისპირელი წარმართების გაქრისტიანება განიზრახეს დაპყრობის მეშვეობით. ეპისკოპოსმა ალბეტრმა დღევანდელი რიგის ტერიტორიაზე ციხე–სიმაგრის აშენება განიზრახა, რათა ახალ სარწმუნოებაზე მოქცეულ ხალხთან ახლოს ყოფილიყო (თანაც სტრატეგიული მნიშვნელობის პორტიც ახლოს იყო). ბოლო 8 საუკუნის განმავლობაში რიგა ბალტიისპირეთის ფინანსურ და სავაჭრო ცენტრად ითვლებოდა და ასეთი გამოთქმაც არსებობდა, ვინც რიგას აკონტროლებს, ბალტიისპირეთიც მისიაო.
პაგანური ფესვები
| ყველაზე დიდი ხე ლატვიაში |
მიუხედავად იმისა, რომ ლატვიელების უმრავლესობა ლუთერანია, არის მათში შემორჩენილი რაღაც წარმართული. ისინი განსაკუთრებით მოწიწებით ეპყრობიან ხეებს, განსაკუთრებით მუხის ხეს (რაც უფრო დიდია, მით უკეთესი). 4 მეტრზე მაღალი მუხები ოფიციალურადაა დარეგისტრირებული და აღნუსხული. უყვართ არყის ხეებიც და მისი სიროპის დალევა ტრადიციადაა ქცეული გაზაფხულობით.
მილდა
მილდა, ე.წ. ლატვიის დედა (როგორც შევარქვი ქართლის დედის მიხედვით) 1935 წელს დაიდგა ქალაქის ცენტრში. ის სასწაულით გადაურჩა ნაცისტურ და საბჭოთა ოკუპაციებს. ქანდაკებას 3 ვარსკვლავი უჭირავს, რომლებიც ლატვიის ისტორიულ რეგიონებს აღნიშნავს: ვიძემე, ლატგალია და კურზემე. საბჭოთა დროს მილდა ტურისტულ აგენტად მოიაზრებოდა: საკმარისი იყო მის ფეხებთან ყვავილები დაგეწყო და უფასო საგზური ციმბირში გარანტირებული გქონდა. ცენტრალური ბაზარი
ვაგზლის უკან ერთი ძალიან საინტერესო ადგილია. ალბათ ერთ–ერთი ყველაზე საინტერესო ბაზარი მთელს აღმოსავლეთ ევროპაში. აქ ყველაფერს იშოვით, დაწყებული ჩვეულებრივი ღორის ხორციდან და ყველიდან, დამთავრებული შებოლილით, უმით, აყროლებულით და გაფუჭებულით, ყველაფერი აქვთ! ვეგეტარიანელებმა სიფრთხილე უნდა გამოიჩინონ, ქილაში მოთავსებული ერთი შეხედვით უწყინარი მწნილიც შეიძლება ერთ დროს რაღაც ცოცხალი იყო და სუნთქავდა. 3–კბილიანი რუსი ბაბუშკებისგან შეგიძლიათ შეიძინოთ ნადვილი Grucci, Niiike, Add-a-d-das, აგრეთვე კუბოს ზომის "კლეჩატი" ჩანთები, ვაგზალზე და ლილოში რომ იყიდება. მოკლედ, ეს ბაზარი ნამდვილი must-see–ა.
p.s. ისე, ჩემი მეზობელი ამ ბაზარში სამტრედიელ მემწვანილეებს გადააწყდა ერთხელ.
ბოქლომებიანი ხიდი
 |
| (c) Ileancik |
ბალტიისპირეთში მოდაშია ქორწილის დღეს ხიდზე ბოქლომის დამაგრება მომავალი ოჯახური სიმყარის ნიშნად. ლატვიელები ირწმუნებიან, ჩვენი მოგონილია ეს ტრადიციაო, მაგრამ რას გაიგებ. ფაქტია, რომ ვისი მოგონილიც არ უნდა იყოს, განქორწინებების რიცხვი ლიტვაშიც, ლატვიაშიც და ესტონეთშიც წლიდან წლამდე იზრდება. რიგაშიც არის ერთი ასეთი პატარა ხიდი, რომელიც უკვე საკმაოდ დამძიმებულია ბოქლომებით და მაინტერესებს, რამდენ ხანს გაუძლებს :P
Lido
ტურისტულ რუკებზე, ბროშურებზე თუ საიტებზე ყოველთვის არის პუნქტი: where to eat? ჩემი პასუხი ერთი სიტყვაა: ლიდო! მრავალფეროვანი, გემრიელი საჭმელი, ხის ინტერიერი და ზოგადად ლატვიაში არსებულ ცეცხლის ფასებთან შედარებით სიიაფე. მოკლედ, თუ მოხვდებით რიგაში, აუცილებლად შეიჭყიტეთ ლიდოში. მაგრად მეზარება წერა და აქ დავამთავრებ :D :D პ.ს. დიდი მადლობა მისტერ გორდონსკის :P
